کد مطلب:17186 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:3

گنجینه پرسمان » احكام

منظور از سير پيامبر به آسمانها[معراج ] چه بوده است ؟

متأسّفانه جريان معراج پيامبر « ص » مانند بسياري ديگر از جريانهاي صحيح تاريخي آميخته با ، خرافاتي شده است كه قيافه ي اصلي آن را در نظر كساني ، كه مطالعات كافي در اين قسمت ندارند ناپسند نشان داده است .
قرآن از روي اين حقيقت پرده برمي دارد و در هر حال بهترين سند زنده و دست نخورده براي درك هدف اصلي معراج پيغمبر « ص » و براي درك همه ي حقايق اسلامي همين قرآن مجيد است .
ما مي توانيم هدف اين سير شبانه را به خوبي از آيات قرآن استنباط كنيم كه كاملاً با موازين با اينكه آيات اصلي مربوط به معراج در قرآن به ده آيه نمي رسد ، در عين حال در دو آيه هدف معراج توضيح داده شده است : « سبحان الذي اسري بعبده ليلاً من المسجد الحرام الي المسجد الاقصي الذي باركنا حوله ، لنريه من آياتنا؛ منزه است خدايي كه بنده ي خود را در شبانه {P - سوره اسراء ، آيه 1 . P}
از مسجدالحرام به مسجد اقصي همان مسجدي كه اطراف آن را پربركت ساختيم برد تا آيات خويش را به او نشان دهد . »
در اين آيه هدف اين سير شبانه را مشاهده ي آثار عظمت خداوند در جهان بالا معرّفي نموده است و و در آيه ي 18 سوره « النجم » مي فرمايد : « لقد راي من آيات ربه الكبري؛ پيامبر در اين سفر آيات بزرگ خدا را مشاهده نمود . »
از اين دو آيه به خوبي برمي آيد كه هدف اين سير فضاي بار يافتن به بارگاه سلطنت خداوند يا شنيدن صداي قلم او يا مشاهده ي جمالش نبوده است .
اصولاً به عقيده ي ما مسلمانان خداوند محل خاصّي ندارد او در همه جا و در تمام جوانب عالم هست « اينما تولوا فثم وجه اللَّه؛ به هر سو رو كنيد خدا در آنجا هست . »
« وسع كرسيه السموات و الارض؛ كسي او به وسعت آسمانها و زمين مي باشد . » يعني منظور از كرسي چيزي جز مجموعه ي جهان پهناور آفرينش نيست .
بنابراين منظور از معراج همان مشاهده ي آثار عظمت خدا در جهان بالا بوده است تا قلب نوراني پيامبر در پرتو مشاهده ي اين آثار حيرت انگيز نوراني تر گردد و فكر و روح بلند او وسيع تر شود و براي رهبري و هدايت خلق به سوي خدا آمادگي بيشتري پيدا كند .
بديهي است اين مشاهده يك مشاهده حضوري بوده است و مشاهده حضوري براي يك موجودي كه جسم دارد جز به حاضر شدن او در نزد موجودي كه مي خواهد آن را مشاهده كند ممكن نيست ، و اينكه پيغمبر « ص » بدون سير به آسمانها از وضع آنها باخبر است ، اينگونه علم و اطّلاع با مشاهده از نزديك از نزديك فرق بسيار دارد؛ درست مثل اينكه حادثه اي در شهر واقع شده باشد و ما از وقوع آن مطلع شده باشيم ولي در محل وقوع حادثه نبوده ايم و جريان را با چشم نديده ايم؛ البته حضور در محل و مشاهده جريان حادثه تأثير بسيار عميق تري در وجود انسان خواهد داشت در حالي كه اطّلاع غيابي آن اثر را ندارد .